امروز بهترین روز زندگی من بود

من و آجی مهرناز امروز صیغه خواهری خوندیم

نمیدونم چه طوری میتونم حسم رو براتون بگم.

گریه کردم

از شوق زیاد گریه کردم

مثل اونایی که انگار از قفس آزاد شده باشن یا مثل اونایی که انگار بعد از یه عمر از اسارت آزاد شده باشن ، از شوق زیاد دلم میخواست داد بزنم

من و مهرناز خواهر همدیگه شدیم

حالا دیگه چی میتونه بین ما فاصله بشه؟

کی میتونه ما رو جدا کنه جز خدا؟

امروز آروم بود

امروز آبی بود

امروز بهاری بود

امروز با اینکه همه جای دنیا سیاه بود اما انگار دل من روشن بود

امروز انگار واسه یه لحظه همه غمها رفتن زیر خاک

امروز حتی آغوش آجیم امن تر و پاکتر و مهربان تر شده بود


من و مهرناز راستی راستی خواهر هم شدیم


امروز دلم آروم بود مثل یه بچه که هیچی از غم دنیا نمیفهمه

امروز اینقدر شاد بودم که اشک شوق اومد توی چشمهام

امروز انگار آجیم مهربونتر شده بود انگار از من بود انگار از خون من بود انگار از روح و جسم من بود


امروز من و اجی مهرناز صیغه خوندیم


مهمون نداشتیم

کسی رو نتونستیم دعوت کنیم چون شاید کسی از خواهری ما خوشحال نمیشد اما یه مهمون داشتیم که جای همه مهمونا رو پر کرد و به اندازه همه مهمونها برامون صفا اورد و دلمون رو شاد کرد. یکی که شاهد پیمان بود. یکی که هیچ حرفی نزد اما لبخندش رو میشد ندیده هم حس کرد. اون خدا بود...



امروز انگار دست شیطان هم از قلب من و آجیم دور شده بود

امروز انگار همه دنیا به من حسادت میکرد

امروز فهمیدم میشه از یه فاصله هزار کیلومتری هم خوشبختی رو داشت

امروز فهمیدم خواب نبوده این خوشبختی

امروز فهمیدم اگه خدا خیلی از آدمها رو از من گرفت، حکمتی توی کارش بوده

امروز آبی بود

امروز حتی هوای دل من آفتابی بود

امروز گوش دنیا کر، دست سرنوشت برامون یه لبخند رو رقم زد

امروز دلم میخواست داد بزنم

اما نشد


ولی حالا به تلافی امروز


داد میزنم:

من و مهرناز خواهر هم شدیم م م م م م م م


خدایا شکرت